Beğenmedim. Yazarın iddiaları çok kuvvetli ama temeli yok. “Farelere az yemek verdim bakın nasıl uzun yaşadılar” diye bir önerme olamaz, tıp doktoru olan birinin hayvan deneylerinin kanıt piramidinin en altında yer aldığını bilmeme ihtimali yok. Kitabı dinlerken sabah programlarına çıkan şovmen doktorlardan biri konuşuyormuş gibi hissettim.
Yazarın “Öğle yemeğinden sonra uykunuz geliyorsa yemeyin”, “Meyveyi kabuğuyla yerseniz cildiniz güzelleşir”, “Soğan çocuklar için zehirdir” gibi fantastik açıklamaları var. Tıp doktoru fakat antropolojiden tutun bitki ve hayvan fizyolojisine, çocuk yetiştirmenin inceliklerinden tutun gıda mühendisliği, iyi yemeğin püf noktaları ve evrime kadar her konuda her şeyi biliyor. Günde tek öğün yemenin kelliğe dahi çare olduğunu iddia ediyor. En güldüğüm kısım, doktor beyin “bunları televizyonda da anlattım ama bilimsel değil diyip sansürlediler :(“ serzenişi oldu :D
Dediği şeylerde doğruluk payı olsa dahi üslubu yüzünden zor bitirdim. Diyabetik retinopati ve diyabetik ayak, ona göre insanın yemeğe giden yollarını tıkama yöntemiymiş. Görme duyumuzu kaybedince yemeği de göremeyiz diye ciddi ciddi açıklama yapıyor. Hatta “Böyle gidersek doğuştan gözleri ve ayakları olmayan bir yaratığa evrileceğiz!!!” diye de ekliyor. İbretlik bir kitap, okumayın.
